Nieuw hoofdstuk.... München.

Hoe langer de tijd verstrijkt, hoe vager de gebeurtenissen worden en uiteindelijk houd je alleen het gevoel over wat je van deze gebeurtenis kreeg. Aruba is ondertussen alweer bijna 3 jaar geleden, de eerste keer dat ik echt voor het eerst zelfstandig naar het buitenland ging, een hoop geleerd en een hoop meegemaakt. Toch is het zo verassend hoe snel je weer went aan thuis zijn, en hoe snel Aruba vervaagde.

Ondertussen mijn opleiding af gemaakt en een nieuwe opleiding gestart, want ik wist sowieso dat ik nog door wilde studeren, als ik eerlijk was wist ik sowieso wel dat een carriere in de horeca er voor mij niet in zat, maarja wat ga je dan doen.... International Business & Languages (HBO, Bachelor of Business Administrations) natuurlijk. Wat mij trok aan deze opleiding was/is de internationaliteit, zo is mijn opleiding volledig in het Engels en heb ik daar naast nog Duits & Spaans, ook is mijn klas internationaal wat het interessant maakt, want juist zo leer je met andere culturen omgaan. De wereld is zo klein tegenwoordig, er zijn geen grenzen meer en Australië is maar een skype gesprek weg (om het zo maar te zeggen) en hoe meer talen jij spreekt hoe groter jouw wereld wordt en hoe meer kansen je krijgt.

Momenteel zit ik in mijn 3e jaar (van de 4) en mijn schooltijd is ingedeeld als volgs: jaar 1 en jaar 2 breng je op school door, waar ze je zo gezegd voor bereiden op het 3e jaar ( wat onzin is natuurlijk, want je hebt eigenlijk nooit een idee waar je je voor op geeft), want in je 3e jaar ga je een volledig jaar naar het buitenland, wat natuurlijk ook een groot deel was van waarom ik voor deze opleiding gekozen heb. In je 3e jaar doe je, je minor ( 5 maanden studeren aan een partner universiteit) en je stage ( ook 5 maanden) en in je 4e jaar zit je nog 1 semester op school, en het laatste semester ga ja op je afstudeerstage en schrijf je je Thesis (afstudeer scriptie). Zo als ik al zei ben ik nu aanbeland in mijn 3e jaar en school heeft wat voorwaarden verbonden aan het doen van je minor en stage, namelijk dat je die doet in de talen die je studeert, en nee niet Engels, want dat zou te makkelijk zijn. Nee het moet in het Duits en Spaans zijn, want school maakt je leven graag makkelijk. Niet alleen zijn dat de eisen ook ben je verantwoordlijk voor het regelen van je Stage en toelating aan een partner universiteit. 

Ik was er eigenlijk redelijk snel over uit, ik zou sowieso eerst naar Duitsland gaan voor mijn stage en in het 2e semester zou ik mijn minor doen in Mexico (stay tuned voor hoofdstuk Mexico) gedeeltelijk was ik van mening dat ik meer structuur en mogelijkheden zou kunnen krijgen in een Duits bedrijf en aan de andere kant omdat ik Mexico meer als een feestje zie.

Nu zal je misschien denken, Aruba.. naar München, die hebben niet veel gemeen en ik zal je daar volledig gelijk in geven, moet ook eerlijk toegeven dat het niet zonder enige dwang is gegaan. Ik liep niet echt warm voor de gedachte om 5 maanden in Duitsland te verblijven, gedeeltelijk door mijn overtuiging dat Duitsland saai is, en meer door het feit dat het dorp waar ik in woon in de zomerperiode overspoeld wordt door een invasie van onbeleefde, overheersende Duitse toeristen. 

Ook is München geen bewuste keuze geweest, omdat terwijl je misschien denkt dat bedrijven staan te springen voor getalenteerde, gemotiveerde studenten zoals mijzelf het tegendeel vies bewezen is. Ik heb bij elkaar iets van 20 sollicitatie brieven gestuurd, waarvan de meeste bedrijven niet eens de moeite nemen om te reageren, daar buiten nemen bedrijven pas kort van te voren een stagair aan, want niet alleen stressvol is voor de student maar ook gewoon ronduit irritant. 

Het bedrijf waar ik uiteindelijk een stage gekregen heb heet Limango, een e-commerce bedrijf die zich richt op families met kleine kinderen. Hier zal ik werkzaam zijn als online marketing intern, specifiek performance marketing. Dit is eigenlijk niks anders dan kanalen beheren waar je geld voor betalen moet. Maandag begin ik al aan mn 3e week, de tijd gaat snel, maar ze houden me dan ook lekker bezig, daarnaast word er van mij verwacht dat ik nog 4 reporten schrijf vanuit school.

Het was in het begin erg wennen, het is een open werk ruimte, waardoor je alles hoort, ook ben je natuurlijk in een ander land, met andere nationaliteiten, ook de taal was niet zo makkelijk als gedacht. In het begin wilde ik gelijk alleen duits praten, maar al snel had ik in de gaten dat ik nog niet zo ver was, hier wil ik wel oprecht iets mee doen, en ben er ook van overtuigd dat mijn taalvaardigheden ook een stuk verbeterd zullen zijn als ik naar Nederland terug keer.

Wat me vooral opviel aan München was hoe groen het is, niet normaal, overal parken en grasveldjes. Ondanks dat het een hele grote stad is geeft het toch een dorps gevoel, wat heel fijn is. Ik heb me nog geen moment onveilig gevoeld, wat bijzonder is aangezien ik uit een klein dorpje kom. Ik doe momenteel alles lopend, mijn werk is op de heen weg al een goeie 30 minuten lopen, toch begin ik het steeds meer te waarderen, je zit toch 8/9 achter een computer. Alhoewel ik wel nog steeds opzoek ben naar een fiets.

Daarnaast deel ik mijn apartment met een huisgenoot, dit was denk ik 1 van mijn grootste opstakels. Iedereen die me kent weet hoe erg ik gehecht ben aan mijn privacy, maar hier heb je gewoon geen keus. Vraag voor woningen is heel groot, waardoor het het wonen in München heel duur maakt. Maar dat is ook allemaal meegevallen en uiteindelijk is het toch wel leuk als er iemand thuis is als je uit je werkt komt.

Kortom, dynamisch.

Stay tuned voor meer updates de komende 4 maanden.